Dictionary of Greek. 2013.
-αράς — μεγεθυντική κατάληξη αρσενικών ονομάτων της Νεοελληνικής με μεγάλη παραγωγική δύναμη. Αβέβαιης ετυμολογικής προέλευσης. Πιθανώς προήλθε από ονόματα σε άρι (πρβλ. παλληκάρι παλληκαράς, ποδάρι ποδαράς) ή από συμφυρμό των καταλ. άρος και άς ή άρα… … Dictionary of Greek
αρειμάνιος — α, ο (Α ἀρειμάνιος, ον) νεοελλ. 1. ο ανδρείος, ο παλληκαράς («αρειμάνιοι πολέμαρχοι») 2. αυτός που προσπαθεί να επιδείξει ανδρισμό με την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του («του απάντησε με ύφος αρειμάνιο», «εκάπνιζε αρειμανίως») αρχ. ο πλήρης… … Dictionary of Greek
παληκαράς — ο, θηλ. παληκαρού βλ. παλληκαράς … Dictionary of Greek
παλικαράς — ο, θηλ. παλικαρού βλ. παλληκαράς … Dictionary of Greek
ψευτοπαλ(λ)ηκαράς — ο, Ν άτομο που παρουσιάζει τον εαυτό του ως γενναίο, ενώ στην πράξη αποδεικνύεται δειλός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ψευτ τού ψεύτης + παλληκαράς] … Dictionary of Greek
